Jarðgerðartunnur

Staðsetning og uppsetning

Það er best að koma tunnunni fyrir á stöðugu undirlagi. Neðsti hluti botnsins þarf að vera í nánu sambandi við undirlagið til að ormar, skordýr og önnur smádýr hafi greiðan aðgang að lífrænum efnum í tunnunni. Með því að staðsetja tunnuna ofan á hellu eða hafa fínriðið vírnet undir hafa mýs ekki aðgang að úrganginum.

Heppilegt er að hafa safntunnu í hæfilegri fjarlægð frá heimilinu, þó þannig að stutt sé að fara úr eldhúsi eða garði. Gera má ráð fyrir að flugur sæki í tunnuna af og til, sérstaklega ef í hana eru settar kjöt- og fiskleifar. Loks er gott að muna að þegar sólin skín á tunnuna myndast hiti sem hjálpar til við niðurbrot lífrænna efna.

Jarðgerðartunna

• Einfaldar tunnur eru hentugar fyrir jarðgerð úr blönduðum lífrænum úrgangi. Hægt er að smíða ílátið sjálf(ur), t.d. úr úrgangstimbri. Þessar tunnur eru oftast þriggja hólfa, þar sem efnið er flutt á milli hólfa einu sinni á ári (mynd: istock).
  
  Vinnslutími: á bilinu 36-48 mánuðir.
  
  
• Einangraðar tunnur henta sérstaklega fyrir jarðgerðar úr matarleifum en þær eru nokkuð dýrari en einfaldar tunnur. Í einangraðri tunnu helst hiti betur en í einfaldri og því gengur niðurbrot hraðar fyrir sig (mynd: istock).
  
  Vinnslutíminn er: á bilinu 4 -12 mánuðir.

 

 

Ýtarefni má finna hér: UST Jarðgerð

Mynd: istock.com